
یک روانشناس گفت: یک ازدواج و رابطه پایدار بین زوجین مستلزم گفتمان شفاف بدون هرگونه پیش داوری و قضاوت است.
حسین رحمانی روانشناس ی بامداد شنبه در گفتوگو با خبرنگار رستوران گروه مانسون در ایلام در خصوص معیارهای ازدواج مناسب گفت: گفتوگوی سازنده به عنوان یکی از شاخص های مهم ازدواج پایدار است که زوجین یا افرادی که قصد ازدواج دارند، تمام خواسته ها و تمایلات یا مشکلات مد نظر خود را با وضوح و شفافیت کامل در اختیار طرف مقابل بگذارند و بدون قضاوت و پیش داوری برای رسیدن به یک نتیجه مشترک به حرف های همدیگر گوش دهند. وی افزود: بر اساس مطالعات امروزی سن ازدواج برای دختر و پسر برخلاف مطالعات گذشته تقریبا برابر یا نزدیک به هم دانسته میشود، به این معنا که بهترین سن ازدواج برای هر ۲ جنس ۲۴ تا ۲۸ سالگی است. این روانشناس ادامه داد: ازدواج در سن پایین تر از ۲۴ سالگی به علت عدم آگاهی و ثابت در چارچوب زندگی فردی، در سالهای آینده زندگی مشترک، می تواند فرد را دچار تغییر در باورها و نگرش، سلیقه و معیارهای فردی کند و این مورد به تدریج باعث اختلال در زندگی زوجین شود. وی تصریح کرد: در سنین بالاتر نیز میتواند مشکلات باروری برای افراد ایجاد کند و سن باروری مناسب برای خانمها ۲۵ تا ۳۵ سالگی و برای آقایان ۲۵ تا ۴۰ سالگی است. رحمانی گفت: در هر منطقه با توجه به نوع فرهنگ ها و بافت عرفی و اجتماعی، بهتر اینکه ازدواج ها بر اساس همان چارچوب های عرفی و فرهنگی خاص آن منطقه صورت گیرد و نگاه صرف منطقی و علمی به مسئله ازدواج احتمالا موجب ایجاد یک رابطه و پیمان زناشویی خشک شود در حالی که نگاه به موضوعات فرهنگی، زیبایی یک رابطه را تامین می کند. این روانشناس با اشاره به اینکه یکی دیگر از معیارهای ازدواج برابری است، تصریح کرد: این برابری باید در مسائل فرهنگی، مالی، تحصیلی یا حتی سطح اجتماعی طرفین دیده شود و بروز اختلاف در این مسائل احتمال عدم پایداری یک رابطه را تقویت می کند. وی افزود: وجود شباهتها باعث جذب افراد به همدیگر شده و عامل اصلی صمیمیت در زوجین وجود همین وجوه مشترک یا شباهتها است هرچند که زوجین با وجود شباهتهای زیاد با هم تفاوتهای اساسی نیز دارند که ناشی از رشد و تربیت افراد در خانوادههای خود، شرایط محیطی، اجتماعی، مالی، تحصیلی و دیگر عوامل است و در این بین زوجین یا افرادی که قصد ازدواج دارند باید در کنار شباهت ها، به تفاوتهای طرف مقابل را نیز دقت کنند و با پذیرش منطقی این تفاوت ها از بروز برخی مشکلات جلوگیری کنند. رحمانی تاکید کرد: تحمیل میل سلیقه به طرف مقابل رویه غلط و اجرای آن امکان ناپذیر است و بنابراین افراد باید تفاوتهای یکدیگر را بپذیرند و زیبایی یک رابطه مستمر و پایدار را در پذیرش توامان تفاوت ها و تشابه ها بدانند و به این آگاهی برسند که این تفاوتها به مانند یک شمشیر می تواند باعث پایداری یا نابودی یک رابطه شود. وی تاکید کرد: حل کردن تعارضات نیازمند یک گفتوگوی موثر و سازنده بین طرفین است و آنها تمام خواسته های خود را با وضوح و شفافیت کامل و بدون قضاوت و پیش داوری با طرف مقابل در میان بگذارند و با شنیدن صحبت های همدیگر به یک نتیجه مشترک برسند و از نگاه برد خود و باخت طرف مقابل در رابطه و زندگی مشترک خود بپرهیزند. پایان پیام/
دیدگاهها