نماینده جمعیت زنان بهشتی میگوید:«طلا ارزشمندترین دارایی برای زنان عرب است. یعنی برخلاف زنان اروپایی که ممکن است زینتآلات دیگری را دوست داشته باشند،زنان عرب به طلا علاقه دارند. زنان عرب وقتی ببینند فردی به فرد دیگر طلا هدیه میدهد،میفهمند که طرف برایش سنگ تمام گذاشته است. ما هم با همین نگاه،طلا را برای کمک به زنان فلسطین انتخاب کردیم و اسم پویشمان را هم «تمام عیار» گذاشتیم.»
گروه جامعه رستوران گروه مانسون– مریم شریفی: در اوج شیوع ویروس کرونا که تمام ایران شده بود صحنه «مواسات و همدلی» و هرکس هر کاری در زمینه حمایت از مستأجران، کارگران بیکارشده و خانواده بیماران تنگدست از دستش برمیآمد، دریغ نمیکرد، ظریفی در جایی گفته بود: «هنوز مانده به روزهایی برسیم که زنان، طلا از دست و گردن خود باز میکردند برای کمک به جبههها»… حالا حکایت این روزهای ما در غم مصائب فلسطین، همین است. در روزهایی که به خاک و خون کشیده شدن کودکان و زنان مظلوم غزه در صدر اخبار رسانههاست و تصاویر تلخ کودکان زخمی و بیپناه، قرار را از دل همه آزادگان جهان گرفته و خیابانها را در چهار گوشه دنیا به صحنه اعتراض علیه حملات وحشیانه صهیونیستها تبدیل کرده، گروهی از زنان ایران جور دیگری به میدان یاری مردم فلسطین آمدهاند.
زنان دردمند فلسطینی، چشم انتظار حمایت های زنان ایرانی از جمعیت «زنان بهشتی» – متشکل از زنان فارغالتحصیل دانشگاه شهید بهشتی – خبر میرسد بانوان دغدغهمند این گروه، با راهاندازی پویشی با عنوان «تمام عیار»، قصد دارند پیام همدلی زنان ایرانی را با یک نماد خاص به زنان فلسطینی برسانند؛ با «طلا». از بانیان و حامیان این پویش بپرسید، میگویند تمام دلخوشیشان به لحظهای است که زنان فلسطینی خبردار شوند زنان ایرانی برای حمایت از آنها، از طلاهایشان گذشتهاند. اگر لبخندی به لب مادران رنجکشیده و داغدار غزه بنشیند و حرارت همدلی زنان ایرانی، دلشان را گرم کند، پویش تمام عیار به هدف خود رسیده… اگر کنجکاوید از جزییات پویش ابتکاری زنانه «تمام عیار» مطلع شوید، با گفتوگوی ما با «زهرا خاکباز»، نماینده جمعیت زنان بهشتی همراه باشید.
خانم ها «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص» و دیگر مرابطات مسجد الاقصی در حال اجرای پویش «مقلوبه» در صحن این مکان مقدس «مقلوبه»، دلهای ما و زنان فلسطینی را به هم گره زد از چگونگی شکلگیری پویش «تمام عیار» که میپرسم، «زهرا خاکباز» برمیگردد به دو سال قبل و میگوید: «فعالیتهای خودجوش و داوطلبانه جمعیت زنان بهشتی در حمایت از مردم بهویژه زنان فلسطین، از دو سال قبل و با پویش «مقلوبه» شروع شد. به لطف خدا آن پویش، بازتاب خبری بسیار خوبی داشت و از «مرابطات» فلسطین بازخوردهای خیلی مثبتی گرفتیم که به گواه دوستانی که سالهاست در زمینه حمایت از فلسطین فعالیت میکنند، چنین واکنشی از طرف زنان فعال فلسطینی، بیسابقه بوده است.»
نمای دیگری از اجرای پویش مقلوبه در مسجد الاقصی نماینده جمعیت زنان بهشتی که عنوان «مرابطات ایران» را برای خود انتخاب کردهاند، مکثی میکند و در ادامه میگوید: «شاید بعضی از مخاطبان این گفتوگو، با ماجرای پویش مقلوبه و داستان مرابطات فلسطین آشنا نباشند. برای اطلاع این دوستان همینقدر میگویم که مرابطات، گروهی از زنان فعال فلسطینی هستند که زندگی خود را وقف مراقبت از مسجد الاقصی کردهاند. اغلب این بانوان، معلم قرآن هستند و کارشان این است که با وجود سختگیریها و مزاحمتهای نظامیان صهیونیست، مدام در ساحت مسجد الاقصی حضور پیدا میکنند، آنجا قرآن میخوانند و کلاس آموزش قرآن برپا میکنند، سفره افطارشان در ماه مبارک رمضان را در صحن مسجد الاقصی پهن میکنند و به طور دائمی اخبار مربوط به مسجد الاقصی و فلسطین را در فضای مجازی به اطلاع همه میرسانند. این زنان فعال و شجاع که معمولاً از کنار مسجد الاقصی تکان نمیخورند و خودشان را خادمان و حافظان مسجد میدانند، از چند سال قبل با پرچمداری بزرگانی مثل خانم «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص»، با پختن غذایی به نام مقلوبه، با رژیم اشغالگر قدس مبارزه میکنند.
اجرای پویش مقلوبه در شیراز و در جوار حرم شاهچراغ(ع) مرابطات مسجد الاقصی، خواهران جدید ما مقلوبه، یک غذای محبوب در حوزه شامات است که در فلسطین، پیشینه سیاسی هم دارد. چند سالی است مرابطات فلسطینی در ماه مبارک رمضان، مقلوبه درست میکنند و موقع افطار به مسجد الاقصی میروند. آنجا ضمن تکبیر گفتن و شعار دادن، ظرف غذایشان را برمیگردانند. مقلوبه از قلب میآید؛ به معنای دگرگونی. به این دلیل به این غذا مقلوبه میگویند که وقتی آماده شد، قابلمه را در یک ظرف، برمیگردانند. این حرکت و این غذا هم به همین دلیل، حرکت نمادینی شده برای سرنگونی رژیم غاصب صهیونیستی. ما هم دو سال قبل در حمایت از مرابطات فلسطین، پویش مقلوبه را اجرا کردیم که با استقبال بسیار خوب بانوان هموطن، همراه شد. البته قبل از ما هم افرادی این حرکت را آغاز کرده بودند اما فراگیر نشده بود.
دیدگاهها